5 boekentips over ambitie, ijdelheid, privileges, decadentie en je verborgen potentieel
En verder: zo vraag je goede feedback, een mediabedrijf dat wél raad weet met AI, kunstzinnige maatschappijkritiek, kijk naar Shōgun en luister naar Master Peace.
Hi, ik ben Ernst-Jan Pfauth, mede-oprichter van De Correspondent en POM. Elke maand schrijf ik een nieuwsbrief over intentioneel leven. Welkom aan 730 nieuwe abonnees deze maand! Ben je nog geen lid? Geef je hier op:
De roman Yellowface van Rebecca F. Kuang was vorig jaar een gigantische hit. Volledig terecht, heb ik ondervonden. Elke ochtend wilde ik meteen verder lezen. Het gaat over June, een onsuccesvolle schrijver die bevriend is met een extreem succesvolle schrijver. Wanneer haar vriendin overlijdt, gaat June er met haar laatste manuscript vandoor. Ik bleef geboeid tot het einde en genoot van haar bespiegelingen over ambitie, ijdelheid, privileges en succes.
Nu lees ik The Great Believers van Rebecca Makkai, over de aidsepidemie in de jaren tachtig. Ook deze roman kan ik niet wegleggen. Je ervaart de machteloze woede van de homogemeenschap uit die tijd. Tegelijkertijd krijg je inzicht in de creatieve en opwindende jaren die eraan voorafgingen.
Ook een aanrader: Lichter dan ik van Dido Michielsen. Deze historische roman gaat over de njais. Dat waren in de negentiende eeuw huishoudsters van de in Nederlands-Indië gestationeerde Hollandse mannen. Zij moesten vaak ook het bed delen met hun baas en waren volledig rechteloos. Ik moest me even door de kindertijd van het hoofdpersonage worstelen, maar daarna vond ik het een heel aangrijpend en tegelijkertijd indrukwekkend understated boek.
Het boek De havermelkelite leest heerlijk weg. Jonas Kooyman trekt af en toe zevenmijlslaarzen aan in zijn analyse van de Randstedelijke yup, maar daardoor verveelt het ook geen moment. De vermeende paradox tussen slachtofferschap en decadentie die Jonas beschrijft blijft me boeien.
Hidden Potential van Adam Grant is een lekker populair-wetenschappelijk boek over hoe je een leven lang kunt blijven leren en groeien. Lees dit als je in een motivatiedip zit of zin hebt om je verder te ontwikkelen.
Uit het laatste boek leerde ik dat als je iemand om feedback vraagt, je het beste de volgende vraag kan stellen: “Ik ben benieuwd welk cijfer je dit zou geven en wat ik zou kunnen doen om dit cijfer dichter bij de 10 te krijgen?”. Degene die meekijkt denkt dan meer in termen van advies dan in kritiek. Dat levert vaak meer toepasbare feedback op.
Als je van sushi houdt, ga dan een omakase-diner eten bij de, jawel, Pakistaanse sushichef Jamil Muhammad Yousaf Malik. Je eet twaalf gangen voor zestig euro op dinsdag of woensdag in een oud Amsterdams badhuis. Ultieme purist Jamil legt elke sushi in je hand en vertelt ondertussen over de ingrediënten. Meer info hier.
In Dublin deed ik een opvallende ontdekking. Hop-on-hop-off-bussen lijken een boomerfuik, maar zijn in werkelijkheid FANTASTISCH:
Voor Jonge Jaren interviewde ik strafpleiter Bénédicte Ficq. Ze voert strafzaken tegen de tabaksindustrie, staalbedrijf Tata Steel en chemiebedrijf Chemours. Maar vroeger was ze een aartsluie student. Wat kunnen jij en ik leren van de omslag die ze maakte? Ficq: “Ik vind het echt extreem dom als je niet activistisch bent.” Luister het gesprek op Podimo of lees het op jongejaren.nl.
Ook sprak ik met Renzo Martens. Zijn kunst brengt onder de aandacht dat de Westerse wereld op armoede van anderen is gebouwd. Tegelijkertijd probeert hij die sociale ongelijkheid te repareren. Bijvoorbeeld door Congolese kunstenaars op oude plantages van Unilever geld te laten verdienen aan Westerse kunstverzamelaars door ze beelden van palmolie en chocola te verkopen. Na het zien van zijn films Enjoy Poverty en White Cube kijk je nooit meer hetzelfde naar de wereld (dit is werkelijk waar geen overdrijving).
Hoe gaan journalistieke media overleven als AI straks extreem gepersonaliseerde mediaproducten aan gaat bieden? Dat is een vraag waar ik nu mijn hoofd over breek. Ik maak me ernstig zorgen, en klamp me vast aan praktische voorbeelden van media-ondernemers. Zoals
van Every, die in dit enthousiasmerende artikel vertelt hoe hij een mediabedrijf van de toekomst probeert te bouwen.
Vorig jaar vertelde ik hoe confronterend ik mijn negatieve emoties rond haarverlies vond. Daarna had ik met een aantal van jullie mooie gesprekken over ijdelheid en maakbaarheid. Afgelopen maand heb ik na zes jaar staren in de spiegel eindelijk een haartransplantatie ondergaan. Ironisch genoeg vind ik m’n kaalgeschoren kop best meevallen. ‘Kaal worden is verschrikkelijk’, schreef iemand me, ‘kaal zijn is dat niet’.
Waarschuwing als je ook een haartransplantatie overweegt. Maak niet zoals ik deze verschrikkelijke autocorrect-blunder.
Mocht het toch weer gaan regenen: skip die goedkoop-ogende gladiatorserie met Sir Hopkins (afgezet) en kijk naar Shōgun (Disney+). Dit waargebeurde epos gaat over hoe een Hollands schip aanmeert in het 16e-eeuwse Japan. Gratie en geweld gaan in deze schitterende serie heel goed samen.
In november komt indierocker Master Peace weer naar Nederland. Hij gaf op London Calling het meest energieke optreden dat ik in 2023 zag. Hieronder een voorproefje. Zie je daar?
Dank aan
en voor de boekentips en voor de serietip. Ik kan trouwens ook wel wat boekentips gebruiken voor aan het zwembad! Welk boek heb jij onlangs verslonden?FIJNE ZOMER! 🫶
Luister , Sacha bronwater
Musashi -geschreven door Eiji Yoshikawa. Prachtig Japans epos over het leven van een de grootste samurai, waardoor je ook Japan en z’n cultuur leert kennen.